aşk mektupları (reşat nuri güntekin)

[efLatun]

AŞK MEKTUPLARI

Rasim, bir aksam okuldan döndügü vakit, kendi ismine gelmis bir zarf buldu.
Içinde, çiçekli bir kagit üstüne, su satirlar yaziliydi:
"Rasim Bey, Ben sizi uzaktan uzağa seven bir genç kizim. Çok güzel oldugumu
korkmadan söyleyebilirim. Dünyada en büyük emelim sizin tarafinizdan
sevilmek ve
sizin esiniz olmaktir. Fakat yaslarimiz çok küçük oldugu için zannederim ki
birkaç sene beklemek gerekecek. Simdilik kendimi size tanitmayacagim.
Mektuplarinizi ..... adresine taahhütlü olarak gönderiniz. Benim çok
mutaassip bir beybabam
vardir ki,
çok az sokaga çikmama müsaade eder. Bununla birlikte belki bir gün ayaküstü
görüsebiliriz. Kendimi simdiden sevgiliniz ve nisanliniz saydigim için
sizinle görüsmeyi
fena ve ayip bir sey saymiyorum. Evde yalnizliktan çok canim sikiliyor.
Mektuplariniz benim için bir teselli olacaktir."
On alti yasina gelmis her okul çocugu gibi, Rasim için de hayatta sevilip
sevmekten
daha önemli bir sey yoktu. Bu mektubu okur okumaz yüregine bir ates düstü.
Tanimadigi bu kizi deli gibi sevmeye basladi.
O gece sinemaya gidecekti, vazgeçti, erkenden odasina çekilerek kendisini
seven bu
genç kiza uzun bir mektup yazdi. Mektubu posta kutusuna attigi zaman
birdenbire on
yas büyümüs gibi gurur duyuyordu. Isminin Bedia oldugunu söyleyen bu genç
kiz, Rasim in mektuplarina düzenli olarak cevap veriyor, eger bir iki gün
geciktirecek olursa kiyametleri kopariyordu.
"Sizi ne kadar sevdigini ve sizin mektuplarinizdan baska tesellisi
olmadigini söyleyen
bir zavalli kizin gözlerini yollarda birakmak dogru olur mu? Hem
mektuplarinizi çok
kisa yaziyorsunuz. Bir rica daha: mektuplarinizi biraz okunakli yaziyla
yazamaz misiniz?"
Genç okullu, aksamlari erkenden odasina kapaniyor, sevgilisine kendini
begendirmek
için saatlerce müsveddeler yaparak, kitaplar gibi uzun mektuplar yaziyordu.
Bedia
ayni zamanda merakli bir kizdi. Bazen söyle sorular sordugu da oluyordu:
"Evlendigimiz zaman balayimizi geçirmek için acaba Italya ya mi gidelim,
Isveç e mi?
Bu iki memleket acaba nasildir? Halki nasil yasar ne is görür? Oralara
gitmek için
hangi denizlerden hangi memleketlerden geçilir?" Yahut da "Sen Abdülhak
Hamit
Bey in Eşber ini okudun mu? Nerelerini en çok begendiysen yaz da ben de
okuyayim..." Genç okullu, nisanlisina karsi küçük düsmemek için, cografya
ve edebiyat kitaplari karistiriyor, onun istedigi bilgiyi toplamak için
günlerce çirpiniyordu.
Bedia bir mektubunda ona söyle darildi: "Sizinle muhakkak görüsmeye karar
vermistim. Dün okul dönüsünde yolunuzu bekledim. Fakat bir genç kizin
sevgilisi oldugunuzu hatirlamamis, çok fena giyinmistiniz. Üstünüz basiniz,

ayakkabiniz çamur
içindeydi. Çocuk gibi arkadaslarinizla mi bogustunuz acaba? Bunu görünce
sizi mahcup etmekten korkarak yaniniza gelemedim."
Rasim fena halde utandi ve üzüldü. O günden sonra olaganüstü dikkat ve
özenle giyinmeye basladi. Bedia bir kere de onun okuldan çikar çikmaz eve
gitmemesinden,
geceye kadar sokakta dolasmasindan sikayet etmisti. Acaba kendisi evde onun
için aglarken, o, baska kizlarin pesinde mi geziyordu?
Rasim dünyada Bedia sindan baska hiçbir kizi sevemeyecegini yeminlerle
yazdi ve
sokakta dolasmaya, tesadüf ettigi kizlara göz ucuyla bile bakmaya cesaret
edemez oldu.
Bir aksam, Rasim 'in annesi Nedime Hanim kocasi Ahmet Beyi matemli bir
çehre ile karsiladi, aglamakli bir tavirla: "Ah Bey, basimiza gelenleri
sorma.
Oglumuza Bedia isminde bir kiz musallat olmus. Bugün Rasim in odasini
düzeltirken mektuplarini buldum.
Evladimiz elden gidiyor. Bir çare bul." Ahmet Bey de hiçbir meraklanma
isareti
görünmüyor, tersine kis kis gülüyordu. Sesini alçaltarak: "Korkma Hanim,"
dedi,
"oglana ask mektuplarini yazan kiz benim! Oglandaki haylazlik arttikça
artiyordu. Ne
okuldaki ögretmenler, ne ben, bütün gayretimize ragmen, ona dogru dürüst
yazmayi
bile ögretemiyorduk. Nihayet düsüne düsüne bu çareyi buldum. Rasim in kiza
yazdigi
mektuplar sayesinde yeni yaziyi mutlaka ögreneceginden ve bu sene sinifi
geçeceginden eminim. Dogrusunu istersen, ben de eski yaziyi bir zamanlar
sana mektup yaza yaza ögrenmistim."


ReŞaT NuRi GüNTeKiN