benim hikayem

[LOST]

2 yıl önce ilk defa aşık olmuştum.o kadar mutluydumki seviyordum sevmek çok güzel bir şeymiş.onun yanında kendimi çok cesaretli çok mutlu hissediyordum.onun kokusuna öyle bir alışmıştımki onun sesini duymak yada iyiyim demesi bile bana yetiordu.el ele dolaşırdık.vapura binmiştik bir kere onu hiç unutmuyorum çok güzeldi ben denizi çok seviyorum çünkü.onunla o denizi izlemek çok mutluluk katmıştı bana.

zaman ilerledi o bana gitmelerinden bahsetti umursamadım seviyordum ve bir dakka sonra gideceğini bilsem yine bir dakikayı mutlulukla geçirmek gideceğini düşünmeden geçirmek isterdim.içten kabullenmiştim gideceğini fakat gönlüm istemiyordu.bi kafeye oturduk ve ben hüngür hüngür ağladım çünkü o bitirmek için gelmişti.farkındaydım onunda gözleri dolmuştu.gözlerime bakamıyordu.kabul ettim bitsin dedim.iyi bir dostoluruz dedi.tamam dedi dilim ama kalbim yapamazdı.ben ağlayarak eve geldm.onu çok sevdiğimi anladım 9 ay öyle boştan bi muhabbetimiz oldu ister istemez görüyordum onu.yanına bir kız yaklaşsa ben kıskanıyordum hala aklım ondaydı hala sevgim bitmemişti hala omzuna yaslanıp ağlamayı isterdim.9 ay sonra sinemaya davet etti yine arkadaşça davetliyim sandım meğersem tekrar başlatmayı istiyormuşama beni üzmek istemiyormuş yani tekrar gidecekti.biliyordum duymuştum o başkasına aşıktı.sinemayı izledik ve ben acıktım bişeyler atıştıralım dedi.hep gittiğimiz yere gittik ve bişeyler yerken konuyu açtı tekrar başlasak ama olmaz dedi.ve tutamadım kendimi ağladım o kafeye gittiğimizde bunu istediini anlamıştım ama yapamazdım o bana aşık değildi sevdiği vardı.ertesi gün msj attım ve dedimki ben varım sende varsan tekrar başlayalım senden birşey beklemiyorum sadece azda olsa mutlu olmak istiyorum dedim.pişmanmıyım belkide....

tekrar başladık ve tekrar bitti.ve tekrar başladı çok saçma gelecek 4 sefer başladık onu seviyordum ve kimseye anlatamıyordum sevdiği duymasın istiyordu.bendeki aptallıktı biliyorum ama onu canımdan çok seviyordum.pişmanmıyım belkide ama umrumda değildi.neden biliyormusunuz o beni istemezse ben üzülürüm ben istemezsem acaba oda üzlüyormu diye düşünnürdüm ve onu kazanmak için her yyoluda denedim.ama yine gitti ben ona muhtacım.onsuz nefes alamıyorum.he aklıma o geliyor bir telefon çalsa bir mesaj gelse o sanıyorm.onu kimseye anlatamıyorum.yaptığımın yanlış olduğunun bende farkındayım kimse öğüt vermesin ama kalbime söz geçiremiyorum hala gelmek isteseydi varım dermiydim bilmiyorum onunla yaşadığım her dakikayı özlüyorum.her dakikayı her saniyeyi hatırlıyorum.o benim herşeyim bana aşık olmasada beni sevmesede.onunla bir hayalim bir umudum yok zaten sadece ara sıra bi sesini duyayım sesini duyamasamda 1 tane mesaj atsın.mesaj atmasın ondanda vaz geçtim sadece haberini alayım lütfen Allah'ım.

Nuriye Yağcı