Gitmeler Bana Kaldı

[nirvana]

Gitmek mi zor kalmak mı demiştim. Bugün benim payıma düşen kaderde gitmek. Neden niçin diye sorgulamıyorum. Gideceksin dediler, gidiyorsun dediler ve gitmeler gene bana kaldı.


Gidiyorum ilk kez gözlerimi kaçırmadan gözlerine bakabildiğim herkesden gidiyorum. Gülen yüzlerine hasret kalacağım herkese dönüp bakarak gidiyorum. Kalanlara olan özlem yüreğimi yangın yerine çevirerek gidiyorum. Ellerim bağrımda kalarak, dönüşü yok bu gidişin diyerek istemeye, istemeye gidiyorum. Hayallerimden vazgeçerek, umutlarımı bitirerek, yarınlarımı silerek, bugünde biterek gidiyorum.


İçimde kalan suretinin kırıntılarını, gözlerine bırakarak, senin için senden gittiğim gibi, bugünde kendim için kendimden gidiyorum. Gözlerimdeki yüzüne söyleyipte sana, sana söyleyemediğim her laf, boğazımda bilmem kaçıncı kez düğümlenerek gidiyorum. Bu gidişin ölümüde, kalımıda mahşere bırakır bu sevdayı o yüzden ölüme bu kadar rahat yürüyerek gidiyorum. Tüm hesabı, tüm mutlulukları üstüne üstlük bu sevdayı mahşere bırakarak gidiyorum. Ardımdan bakan bir çift gözün sen olduğunu bilerek gidiyorum. Gözlerinden okuyupta dilinden duyamadığım her lafı bilerek ve anlayarak gidiyorum.


Sana sırf senin için mutluluğun için, keşkesiz yarınlar dileyerek gidiyorum. Bu gidişin dönüşü olur mu bilmeden gidiyorum. “Kim bilir bu yollarda bir daha yürürmüyüm. Kim bilir ne bekliyor ölürmüyüm, kalır mıyım. Seni dünya gözüyle bir daha görürmüyüm”, diyorya şarkı. Ben o şarkıyı mırıldanarak gidiyorum.
Oflarımı, eyvahlarımı, tühlerimi bağrıma gömerek gidiyorum. Gidiyorum işte. Sorgusuz, sualsiz, hesabsız, bakamadığım gözlerine ilk ve son kez gözlerimi kaçırmadan bakabildiğim için gidiyorum. Dokunmak ve doyasıya sarılmak istediğim herkese veda edemeden gidiyorum.
Gidiyorum, gidiyorum, gidiyorum. Ardımda kalan herkese inat gidiyorum. Hayatımda ilk kez ben gidiyorum. Uğurlanmaya alışık değilim. Çünkü hep ben uğurlamışım. Kalanlara alışık değilim. Hep benden gitmişler. Ve bende ilk kez ardından bakan değil, ardından bakılan olarak gidiyorum.


Hayata inat. Kendime inat. Gidişlerin keyfini çıkara, çıkara gidiyorum. Dönüşüm yarınlarımda saklı. Gidişim dünlerde gizli. Anlıyabilen herkesin anladığı gibi gidiyorum. Dönüşü olmayan yarınlara baka baka gidiyorum. Ardımdan ağlayan bir çift gözün sen olması dileğiyle gidiyorum. Seni yüreğime gömüp, yüreğimi ellerine bırakarak gidiyorum. Gözlerini bir kez daha görmek için dönmeye değer diyerek gidiyorum. Senin içinden gitmediğimi bilerek ve hissederek özlemle gidiyorum. Gidiyorum… Gitmeler bana kaldı çünkü…!

[efLatun]

eline sağlık güzel bir bir yazı... hüzün yine hüzün