ayrılık üzerine...

tarafından chenyang Cuma Eyl. 26 2008, 15:55

Yine başladı gözyaşlarım…
Yine ben sildikçe artıyor…
Dur kendikçe devam ediyor…
Yine gözlerimi iyice açıyorum ki akmasın gözyaşlarım…
Akmasın ki sormasın annem neyin var diye..
Sormasın ki yalan söylemeyeyim,, hasta sanmasın yine beni ..
Her seferinde ilaç iç diye ısrar ediyor…iLaç alsam iyi olacağımı sanıyor..Annem bilmiyor benim sensizlikten ağladığımı…

Seni yarım bırakanın ,sende bıraktığı çaresizliğin resmidir bendeki bu hal…Bu sefer olur sanmıştım ama yine beceremedim mutlu olmayı..
Sorun kimdeydi,kimde ne eksik, ne fazlaydı onu bilmiyorum ama tek bildiğim yeni bir vazgeçişe hazırlamam gerekiyor kendimi..

Vazgeçmem gereken sen değil de başkası olsaydı ,kendimi ‘o kaybetti beni ‘ diye kandırırdım …Ama söz konusu sen olunca konduramıyorum üzeRine yanlış sıfatları..Bu kez Ben kaYbettim...

Çok şey bekledim senden..Yapabileceğinden çok şey…Fazla üstüne geldim …Ve fazla umut bağladım sana gitmeyeceğine inanarak…
Hayatımın senden öncesine döNüP baktığımda ,vazgeçişleri öğrenmişim yalnızca..Bugün yeni bir şey daha eklendi öğrendiklerime..İnsan hayal kurarken de haddini aşmamalıymış,bazı duaların hayalden öteye geçmeyeceğini kabullenebilmeliymiş ..

Benim için o kadar emek vermişken ,şimdi bir de gitmek için zahmet etme..KaL!...Gitme…
Ben kaldığım her yerden devam ederim [sensizken] hiçLiğime…

*Alıntıdır..