biliyorum gideceksin ...

[morphine]

Biliyorum Gideceksin

bu gece çok yara aldım,
yaralı bir şekilde uzanacaktım dizine, ağlayacaktım..
hem çok hassas olmalıydın..
eskisinden daha iyi olurdum belki, belki de ölürdüm.
belki rüyamda seni görürdüm, unuturdum her şeyi..
belki de öldürürdüm o görünen gerçeği,
uyuturdum uyanan her şeyi,
yeniden severdim..
hazırım tek bir sözüne kanmaya, bir bakışınla yanmaya, sönmeye hazırım hala..
yüzeyselliklerden arınmış bir ilgi denizinde yüzdük seninle,
ben seni hep taşıdım.
aldırmadım farkına varsam da, bulandırmadım suyu, soramadım.
bir gün ben olsam boğulan taraf, kurtarır mıydın beni?
paylaşır mıydın benimle nefesini?
o zaman daha güzel olur muydu aşkımız?
sürer miydi şarkımız?
yoksa yine aynı donuklukla mı bakardın yüzüme?
yoksa sende bana mı muhtaçtın?
onun için mi kapını bana açtın?
boğulur muydun seni bıraksam?
bilmiyordum ki ben..sadece seviyordum seni tutmayı.
yüzüne bakınca her şeyi unutmayı..
seviyordum hayal de olsa yaşatmayı..
seni yaşamayı seviyordum..
sende kimsede bulamadığım bir huzur buldum.
kaç kez uyandım kaç kez uyudum dizinde,
güneş hep bizimle, ay bizimle,
kaç kez kayboldum izinde..
kaç kez yalnız iyileştirdim kendimi, sen yoktun..
bilmiyordun o çabucak bozduğun oyuncağın tamirinin ne kadar zor olduğunu.
olsun..
gecem de senin olsun gündüzüm de,
sen ol her gün ilk ve son sözümde,
bin parçaya ayrılan yüzümde,
gör silüetini,
yak beni,
öldür.
ama ne olur gitme..
bırak gözyaşlarım aksın, sen kal.
gitme daha yaşanacak çok şey var.
gitme daha hiç hazır değilim yokluğuna.
gitme yürüyemem sensiz bu sokakta.
gitme ellerim havada kalmasın.
gitme bu şehri de karanlık almasın.
gitme bak arkandan çok şey gidiyor.
gitme, gitme demek çok zor.
gitme bir yarım kalacak seninle.
biliyorum gideceksin, ama gitme...

Cüneyt Kocabıyık